11 Temmuz 2010 Pazar

Bendeki seni al da, öyle git!...


Hey! Bak burda kim var?
Benim.
Ama biraz büyümüşüm değil mi?
Fazla da değişmedim, seviyorum hala seni.
Söyleyeceklerim var.
Gideceksin belli,
Bana veda etmeden gitme.
Son bir kez arkasına döner ya insan,
Soğuk - sıcak arasında tebessümle kaldırır elini,
Bana el sallamadan dönme arkanı.
Neyim ki ben, diye düşünüyorum?!
Aile üstüne oturmuş otorite prensesimi?
Hiç sanmıyorum.
İşte ondan hep, diyemem ki sana kal diye.
Israrlısın, iyi, peki git!
Öyle git ki, tüm çocukluğumu al yanına,
Git!
Mutlu, güzel tatilleri, ne varsa işte öf.
Doğmamışlığımı da al hatta,
Ve git!
Siyah - beyaz değil belki fotoğraflarımız,
Eskiyemedik o kadar.
Sen onları da al git, yanında bulunsun.
Beni baktıkça ezer onlar, ama sana güç verir.
Gururlandırır belki de.
İlk fotoğraf çekildiğim adam, hepsini al, öyle git.
Titreme de üstüme,
Dayanabilirliğim yeterince test edilmedi mi?
Farzederim kanıtladım sağlamlığımı.
Daha kaya olmasa da kalbim,
Taş kıvamına erdim.
Bir dakika içinde sen de varsın,
Kalbimi de sök de öyle git!
Gözyaşlarıma şemsiye açmalısın.
Saçların kabarır senin,ıslanmasın.
Hayatı pembe gördüğüm her saniyemi al,
Öyle git!
Hatta şu pazar günlerini de al bir zahmet.
Bir kayığa bin ve
Küreği çek - git.
Neden al diyorum sana?
Parmaklarım acıyor,
Çünkü sırtım eğriliyor.
Taşıyamaz oldum bendeki seni.
Bence sen,...
Bendeki seni al da, öyle git!...

A.C.D.